Podczas procesu kiełkowania zachodzi cudowna transformacja. Suche, twarde ziarna przeobrażają się w wyjątkowo drogocenną dla zdrowia postać kiełków. Te malutkie, niepozorne roślinki skrywają w sobie wysoką koncentrację białek; aminokwasów oraz cały wachlarz witamin (A, B, C) i minerałów (wapń, selen, potas, żelazo). Mają zdolność wytwarzania enzymów, które rozkładają białka i węglowodany, dzięki czemu są łatwiejsze do strawienia. Obfitują w korzystny dla zdrowia błonnik. Bogactwem składników odżywczych wielokrotnie przewyższają dojrzałe warzywa (ok. 1400%). Idealnie nadają się do uzupełniania niedoborów diety. Różnorodność kiełków jest ogromna, można hodować kiełki: fasoli, soczewicy, grochu, lucerny, rzodkiewki a nawet koniczyny. Ich domowa uprawa jest dziecinnie prosta. Jedyne czego potrzebujemy to; nasiona, woda i słoik. Nie wymagają ziemi ani doniczek. W zależności od ich rodzaju są gotowe do zjedzenia po 4, maksymalnie 7 dniach. Dlaczego warto je wyhodować w domu, zamiast sięgnąć po te sklepowe? Powodów jest wiele; bedą dużo świeższe, odpowiednio nasłonecznione, napowietrzone i nie bedą zawierać preparatów antypleśniowych. Moja propozycja to kiełki brokuła. Wyjątkowo chrupiące, pełne chlorofilu i drogocennych sulforafanów, mających zdolność balansowania hormonow. Sulforafan nie tylko wspomaga detoksyfikację estrogenu, ale i blokuje hormon- estradiol, odpowiedzialny za występowanie dokuczliwych objawów, związanych z zaburzonym metabolizmem estrogenu. Badania medyczne wykazują również, że sulforafan działa antynowotworowo (szczególnie w przypadku raka piersi). Ich działanie przeciwnowotworowe jest nawet do 100 razy silniejsze niż dojrzałego brokuła. Warto wiedzieć, że poprzez podgrzanie kiełków do temperatury 70 st.C możemy zwiększyć występowanie sulforafanu aż o 3.5 razy. Kiełki z powodzeniem można podawać jako przekąskę, dodatek do sałatek, kanapek a nawet dań na ciepło. Mogą stanowić doskonały, naturalny polepszacz smaku. Korzystajmy z tego skoncentrowanego, drogocennego żródła zdrowia i witalności.